بسیاری از سنگ مرمرها حاوی مواد معدنی دیگری هستند که معمولاً وجود دارندسیلیکات آهک یا منیزیا دیوپساید بسیار متداول است و ممکن است سفید یا سبز کم رنگ باشد.
سنگ مرمریت سفید چرمی یکی از باکیفیت ترین سنگ های مرمریت می باشد.
ترمولیت تیغه ای سفید و اکتینولیت سبز کم رنگ نیز وجود دارد.
فلدسپات موجود ممکن است یک نوع پتاسیم باشد اما بیشتر پلاژیوکلاز (غنی از سدیم تا غنی از کلسیم) مانند آلبیت، لابرادوریت یا آنورتیت است.
اسکاپولیت، انواع مختلف گارنت، وزوویانیت، اسپینل، فورستریت، پریکلاز، بروسیت، تالک، زوئیزیت، ولاستونیت، کلریت، تورمالین، اپیدوت، کندرودیت، بیوتیت، تیتانیت و آپاتیت همگی کانی‌های جانبی ممکن هستند.
پیروتیت، اسفالریت و کالکوپیریت نیز ممکن است در مقادیر کم وجود داشته باشند.
این کانی ها نشان دهنده ناخالصی های موجود در سنگ آهک اصلی هستند که در طی دگرگونی واکنش نشان داده و ترکیبات جدیدی را تشکیل می دهند .
آلومینا ترکیبی از خاک رس را نشان می دهد. سیلیکات ها سیلیس خود را از کوارتز و خاک رس می گیرند.
آهن از لیمونیت، هماتیت یا پیریت در سنگ رسوبی اولیه به دست آمد .
در برخی موارد بستر اصلی رسوبات آهکی را می توان با نوارهای معدنی در سنگ مرمر تشخیص داد.
کانی های سیلیکات، در صورت وجود به مقدار قابل توجهی، ممکن است سنگ مرمر را رنگ کنند.
به عنوان مثال، سبز در مورد پیروکسن ها و آمفیبول های سبز قهوه ای در گارنت و وزوویانیت؛ و زرد در اپیدوت، کندرودیت و تیتانیت.
رنگ‌های سیاه و خاکستری ناشی از وجود فلس‌های ریز گرافیت است.
نوارهای سنگ کالک سیلیکات ممکن است با نوارهای سنگ مرمر متناوب شوند یا گره‌ها و تکه‌هایی را تشکیل دهند که گاهی اوقات جلوه‌های تزئینی جالبی ایجاد می‌کنند، اما این سنگ‌ها به دلیل تفاوت زیاد در سختی بین سیلیکات‌ها و کانی‌های کربناته، به‌ویژه به سختی تکمیل می‌شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.