در ایالات متحده، اصطلاح “کشمش” هم به کشمش و هم به سلطان اطلاق می شود.
برای تمایز این دو، سلطان ها را کشمش طلایی می نامند.
در سطح بین المللی، این یک داستان متفاوت است.
مویز ارزان در دسته باکیفیت ترین مویز ها به شمار می رود.
در اکثر کشورها، از جمله انگلستان، کشمش و سلطانیه بر اساس نوع انگور و روش فرآوری مورد استفاده، متمایز می شوند.
اصطلاح “انگور فرنگی” همچنین برای انواع توت های خانواده انگور فرنگی مانند توت قرمز و توت سیاه به کار می رود.
برای جلوگیری از سردرگمی، در این مقاله طبق تعاریف بین المللی به کشمش و سلطانیه اشاره می شود.
کشمش نوعی انگور است که حدود سه هفته خشک شده است.
انگور با خشک شدن تیره می شود که رنگ قهوه ای تیره را به کشمش می دهد.
طیف وسیعی از انواع انگور برای تهیه کشمش استفاده می شود.
اندازه، طعم و رنگ به نوع انگور مورد استفاده بستگی دارد.
در ایالات متحده، کشمش معمولا از نوع تامپسون بدون دانه تهیه می شود.
با این حال، در استرالیا، کشمش به طور انحصاری از انواع انگور بزرگتر از جمله مسقط، لکسیا و کراس والتهام تهیه می شود و به همین دلیل اغلب بزرگتر از انگور است.
سلطانا از انگورهای سبز بی دانه، به ویژه گونه بدون دانه تامپسون تهیه می شود.
بر خلاف کشمش، سلطان‌ها معمولاً قبل از خشک شدن در محلول روغنی می‌پوشانند تا فرآیند را تسریع کنند.
به همین دلیل اغلب رنگ آنها روشن تر از کشمش و مویز است.
در استرالیا، برخی از سلطان ها بدون محلول خشک کردن ساخته می شوند.
خشک شدن این انگورها بیشتر طول می کشد – تا سه هفته – و به رنگ قهوه ای تیره هستند.
آنها اغلب به عنوان سلطان های “طبیعی” شناخته می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.