خرماها بر اساس میزان قندشان به چهار گروه تقسیم می شوند. خرما خاصویی خوزستان دارای ساکارز بالایی است (65-40 درصد). اینها دارای محتوای گلوکز و فروکتوز 20-40٪ و محتوای آب 10-25٪ هستند.
خرماهای دسته دوم دارای گلوکز و فروکتوز بالا (75-40%) اما ساکارز پایین (35-10%) هستند. خرمای طبقه سوم دارای محتوای آب 10-35 درصد، گلوکز و فروکتوز 90-65 درصد و ساکارز 0-10 درصد است.
خرمای کلاس چهارم دارای مقدار زیادی آب (35-65%) است. اینها دارای 35-37٪ گلوکز و فروکتوز هستند، بدون ساکارز. خرما منبع خوبی از پتاسیم، منیزیم، مس و سلنیوم و سایر مواد معدنی است.
یک وعده 100 گرمی خرما حدود 15 درصد از مصرف روزانه توصیه شده برای این مواد معدنی را تامین می کند. خرما حاوی مقادیر متوسطی آهن، کلسیم، فسفر و منگنز است و 100 گرم خرما می تواند حدود 7 درصد از مصرف روزانه توصیه شده این عناصر را تامین کند.
خرما برای بیماران مبتلا به فشار خون عالی است زیرا سدیم کمی دارد و پتاسیم بالایی دارد. بور، پتاسیم، فسفر، سدیم و روی از دیگر مواد معدنی و املاح موجود در مقادیر مختلف هستند.
علاوه بر این، دانه ها حاوی مقادیر مختلفی از آلومینیوم، کادمیوم، کلرید، سرب و گوگرد هستند. خرما حاوی فلوئور عنصری است که به حفظ سلامت دندان ها و عاری از بیماری کمک می کند.
خرما همچنین حاوی سلنیوم است، ماده معدنی که تصور می شود به پیشگیری از سرطان کمک می کند و برای عملکرد سیستم ایمنی حیاتی است.
خواص ضد التهابی میوهها به فیتوکمیکالها نسبت داده میشود که یک ماده غیر مغذی زیست فعال هستند که در ترکیب با متابولیتهای گیاهی ثانویه یا اجزای سلولی ضروری یافت میشوند.
محققان و پزشکان به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی، کیفیت پایین آورنده کلسترول و سایر فواید سلامتی احتمالی مانند سرطان، دیابت و پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، علاقه فزاینده ای به مواد شیمیایی گیاهی دارند.
کاروتنوئیدها، پلی فنول ها، ایزوفلاون ها، لیگنین ها، تانن ها و استرول ها برخی از اجزای زیست فعال موجود در میوه خرما هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.