میوه انجیر ( Ficus carica L.) یکی از مهمترین محصولات کشاورزی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری است.
در خاورمیانه و منطقه مدیترانه، انجیر از قدیم الایام در رژیم غذایی گنجانده شده و آن را نماد طول عمر می دانند.
این بررسی ترکیبات فیتوشیمیایی اصلی موجود در انجیر تازه و خشک انواع مختلف را ارائه می‌کند، روش‌های تحلیلی مورد استفاده برای تعیین آنها را توصیف می‌کند و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و اثرات بالقوه انجیر بر سلامت انسان را مورد بحث قرار می‌دهد.
انجیر خشک آردی یکی از پرفروش ترین انجیر خشک ها می باشد.
اسیدهای فنولیکو فلاونوئیدها انواع عمده ترکیبات فیتوشیمیایی هستند که در انجیر تازه و خشک یافت می شوند.
سطوح آنها به شدت تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند رنگ، قسمت میوه، بلوغ و فرآیند خشک شدن است.
اسید گالیک، اسید کلروژنیک، روتین، کوئرستین-3-O-روتینوزید و اپی کاتچین غالب ترین اسیدهای فنولیک و فلاونوئیدها در انواع انجیر خشک و تازه هستند.
عصاره گونه های تیره رنگ حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات فنلی استنسبت به انواع رنگ روشن پوست میوه در مقایسه با پالپ میوه بیشترین سهم را در مقدار ترکیبات فنلی دارد.
مرحله رسیدن بر غلظت ترکیبات فنلی موجود در انجیر تأثیر می گذارد که حداکثر آن در میوه رسیده یافت شده است.
از سوی دیگر، نتایج متناقضی در متون در مورد تأثیر هوا و آفتاب خشک کردن بر محتوای کل ترکیبات فیتوشیمیایی و همچنین بر غلظت ترکیبات فنلی و کاروتنوئیدهای منفرد در انجیر گزارش شده است.
ظرفیت آنتی اکسیدانی انجیر با مقدار ترکیبات فنلی آن ارتباط زیادی دارد.
برگ، ریشه، میوه و لاتکس این گیاه به دلیل خواص سلامتی خود از جمله مهار استیل کولین استراز، فعالیت های ضد قارچی، ضد کرم و ضد سرطان شناخته شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.